Staren

Vandaag was weer een heerlijk dagje wolken staren. Dat deed ik als kind regelmatig met mijn vriendinnetjes. In het gras liggen en op zoek gaan naar leuke vormen in de wolken. Vandaag deed ik dat weer even net als toen maar nu gezellig samen met manlief. In een prachtig park in Gouda, spelende kids in de buurt, wat oudere hulpbehoevende mensen die door hun dierbaren letterlijk in het zonnetje werden gezet. Iedereen genoot van het weer. Van de gelegenheid maakte ik gebruik om mijn “wolkenkunde” eens op te halen. Hoe verlopen de randen van een wolk, is er continuïteit in waar de wolken lichter van kleur zijn en waar de donkere tinten zijn. Vandaag leek het op ‘schaapjeswolken’ | cirrocumuluswolken ( even opgezocht). En dan zijn er nog de legio aan soorten wolken. Ook de invloed van het daglicht in de seizoenen en dagdelen. Ik kan er nog veel van leren. Ik las binnenkort nog maar eens een lesuurtje “wolkenkunde” in…. is bovendien heel ontspannend.